شهر كاكي ، مرکز بخش كاكي ، در شهرستان دشتي قرار دارد و از گذشته‌هاي دور سکونت در آن ، به شکل هاي گوناگون وجود داشته است. اين منطقه در سال 1371 به شهر تبديل شد و امروزه نقش خدماتي و کشاورزي دارد . قرار گرفتن اين شهر در مسير ارتباطي بوشهر – كنگان به استقرار و توسعه اين شهر كمك كرده است.اين شهربه اتفاق خورموج که مرکز دشتي است، ازقديم مرکز علمي -فرهنگي و حوزوي جنوب بوده وهم اکنون نيز سادات وعلماي بزرگي را در خود جاي داده است.
اين بخش يكي از مناطق آباد وقديمي ومشهور دشتي است در قبل از اسلام جزء سرزمين پهناور ((ماندستان)) مي گفتند وجايگاه دو طايفه مشهور بوده يكي طايفه شيخيان وديگري حاجياني درهمين عصروهنگامي كه افغانها به ايران حمله كرده و بر آن استيلا پيدا مي كنند رئيس جمال حاجياني مالك اي ناحيه مي گردد. خوانين حاجياني همه منطقه را پايگاه اصلي خود قرار داده وبه مرور ايام از راه جنگ يا مسالحت آميز نواحي اطراف يعني سنا،طسوج،بلوك،بردستانوآخرالامر خورموج ضميمه ماندستان كرده وبلوك دشتي را بوجود آوردند. سرزميني كه بسيار وسيع بود وجزگرمسيرات فارس در حقيقت شالوده واساس منطقه دشتي مندستان بوده است. و حاكم نشين نواحي دشتي قصبه كاكي يعني مركز ماندستان .درآن زمان ناحيه وسيع وآباد ماندستان داراي 40ده آباد بوده است. اكنون به بخش ماندستان ،بخش كاكي مي گويند با مركزيت شهري به همين نام يعني شهر كاكي اما وسعتش نسبت به گذشته كمتر شده و برخي از روستاهاي آباد گذشته اش يا ضميمه مناطق اطراف گشته و يا در جريان سيل 1365 ويران و صاف گشته و تنها نامي و خاطره اي از آنها در ذهن ها و نقش ها باقي مانده است. در حال حاضر داراي 38 روستاي داراي سكنه است كه بزرگترين آن روستاي بادوله واقع در شمال كاكي و كنار راه اصلي بوشهر- عسلويه است. از بنادر مهم آن مي توان به لاور ساحلي ، كبگان و گلستان اشاره نمود. مركز بخش كاكي همانطور كه در سطور سابق الذكر گذشته ، در حال حاضر مركز اين بخش شهريست با جمعيت 12000 هزار نفري بنام كاكي. اين شهر در فاصله 36 كيلومتري – خورموج- مركز دشتي- وبر روي طول جغرافيايي 20 و 28 قرار دارد. ارتفاع متوسطش از سطح دريا 33 متر و در دامنه غربي كوه كاكي و بر كنار جاده آسفالت بوشهر – عسلويه واقع است. آب و هوايش گرم و خشك و حداكثر درجه حرارت آن در تابستان به 50 درجه بالاي صفر رسيده و حداقل درجه حرارت در زمستان 15 درجه بالاي صفر است. و ميزان بارندگي ساليانه بين 180 تا 200 ميلي متري مكعب است. در چگونگي نامگذاري آن قول واحد وجود ندارد. معروفترين قول آن است كه چون در كنار كوهي بنام ( كوه كي ) بنا شده به آن كوكي مي گفتند و بعدها بر اثر كثرت استعمال به كاكي مبدل گشته است. اين شهر بنا به نوشته برخي كتب از جمله فارسنامه ناوي ج 2 س 1337 و جغرافياي تاريخي شهرها اثر عبدالحسين نهجيري ص 370 تا مدتها مذكر دشتي بود ، و تا سال 1365 ميلادي بنا به نوشته راهنماي خليج فارس ص 246 اثر ج.ج لوريمر از شهر خورموج بزرگتر بعد از تصرف خورموج توسط خوانين و روساي دشتي در زمان حاجي خان ، مركزيت به اين شهر تازه تصرف شده انتقال يافت. از اماكن و بافت هاي با ارزش تاريخي در شهر كاكي حاليه چيزي بجاي نمانده و از قلعه حسين خان گپ فرزند حاجي خان و برادر مهتر محمد خان كه ياد آور گذشته و سند زنده هويت تاريخي اين شهر بوده اكنون اثري باقي نمانده است اين قلعه كه در جوار مسجد جامع فعلي بود زماني هسته اصلي شهر را تشكيل مي داده و خانه ها و اماكن بدور اين قلعه تاريخي بوجود آمده بودند در آن زمان كاكي داراي سيصد درب بوده است.