اسلاميه، شهرى است در بخش مرکزي شهرستان فردوس (استان خراسان جنوبي). جمعيت اين شهر در سال 1385 شمسي، 5,247 نفر بوده است.
موقعيت
شهر اسلاميه، در 34 درجه و 2 دقيقه عرض جغرافيايي شمالي و 58 درجه و 13 دقيقه طول شرقى و در ارتفاع 1330 متري از سطح دريا قرار گرفته است. اين شهر در 5 كيلومتري شمال شرقي شهر فردوس و در مسير جاده فردوس-مشهد واقع است.
نام‌گذاري
پيش از پايه‌گذاري اين شهر، «باغو» (که در لهجه محلي، معادل باغان است که همان باغها معنا مي‌دهد) معرف اين محدوده بوده‌است. دليل اين نام‌گذاري اين بود که در گذشته باغ‌هاي مردم فردوس در اين محل قرار داشته و در واقع محل اقامت تابستاني اکثر آنها نيز همين باغها بوده است. لذا مردم فردوس نام «باغو» (باغها) را در برابر «شهر» (که همان فردوس و محل اصلي زندگي آنان مي‌باشد) استفاده مي‌کرده‌اند. نام« باغو» به مرور از رواج افتاد و در حال حاضر به جز عده معدودي (که اکثراً معمرين فردوسي هستند) ديگر از اين نام استفاده نمي‌شود. نام «اسلاميه» در بعضي از نقشه‌هايي که پيش از زلزله سال 1347 از منطقه تهيه شده بود، مندرج است. اين نام بر خياباني که امروزه کمتر مورد استفاده است، نهاده شده بود.
پيشينه
اسلاميه در سال 1329 شمسى که روستايى بيش نبود، تنها داراي 221 نفر سکنه بود. اين شهر تا پيش از زلزله سال 1347، به صورت دو آبادى مقصودآباد و بهشت‌آباد از ييلاقات فردوس به شمار مى‌رفت و جمعيت ساكن ثابت چنداني نداشت. پس از زلزله که با تخريب کامل فردوس همراه بود، يکى از علما و روحانيون بزرگ خراسان، مرحوم دانش سخنور که در آن زمان در فردوس از محبوبيت بالايي برخوردار بود، مردم فردوس را ترغيب به مهاجرت به اين منطقه و ساخت شهر جديد فردوس در محل فعلي اسلاميه نمود. به اين ترتيب، تعدادي از مردم فردوس به اين منطقه مهاجرت کردند ولي بخش عمده مردم در محلي که در نزديکي شهر قديمي ساخته شده بود ساکن شدند.
اسلاميه از گذشته به سبب برخورداري از باغ‌هاي زيبا، محل گردشگاهى اهالي فردوس به شمار مى‌آمد. خيابان طويلى که آب در دو طرف آن جاري بود و چنارهاي کهنسال آن را سيراب مى‌کرد، زيبايي خاصى به اين نقطه ييلاقى داده بود.
پوشش گياهى طبيعى محل شامل کلپوره، شاه‌تره، درمنه، پودنه و گياهان مرتعى است و جانوران وحشى از جمله گرگ، شغال، روباه، خرگوش، کبک و سينه‌سياه در پيرامون آن زندگى مى‌کنند.