تايباد مرکز شهرستان تايباد در استان خراسان رضوي است.جمعيت اين شهردر سال 1385، برابر با 47,535 نفر بوده است.
اين شهر در 60 كيلومتري جنوب تربت جام و 225 كيلومتري جنوب شرقي مشهد واقع شده است. ارتفاع اين شهر از سطح آب هاي آزاد 806 متر گزارش شده است.
شهر تايباد با سابقه و قدمت طولاني خود و دارا بودن آثار و بناهاي تاريخي از جمله شهرهاي كهن اين مرز و بوم به حساب مي‌آيد.اين شهر در مسير ارتباطي تربت جام، فريمان، سنگان، خواف، تربت حيدريه به مشهد متصل مي‌شود.
تاريخچه و علل پيدايش شهر تايباد:
در كتب تاريخي ( حبيب السير و نفحات جامي ) تايباد از جمله مراكز قديمي ايران زمين مي‌باشد و در حدود 700 سال پيش جمعي از اقوام مغول در اين آبادي كه به نام مغول آباد بوده زندگي مي كردند. اين قوم به علت بروز بيماري طاعون در افغانستان محل سكونت خود را ترك و به جنوب ايران رفتند و روستاي آنان مدتي ويران بوده تا اين كه شخصي به نام تائب به فكر تجديد بنا و عمران تايباد كنوني و سهل آباد آن عصر، مي افتد. ليكن اين بار هم به علت ناامني هاي مرزي دير يا زود به ويراني كشيده شده و مردم ساكن آن به اطراف متفرق مي‌شوند تا اين كه هنگام حمله حسام السلطنه به هرات و كوچاندن ايرانيان مقيم هرات به تايباد باز اين ده ويرانه اعتباري پيدا مي كند و چون مركز حكام محلي قرار مي گيرد از مناطق ديگر علما و دانشمندان به آن جا مي‌آيند.
روند توسعه فيزيكي و مراحل توسعه شهر:
محدوده شهرستان تايباد در ساليان گذشته شاهد پيش آمدها و حوادث تاريخي فراوان بوده است. از جمله حوادث مهم گذشته حمله قوم مغول، اسكندر، عرب ها، تاتارها، تركمن ها به اين منطقه بوده است. در گوشه و كنار اين شهر و روستاهاي اطراف اين شهرستان تركيبي از تيره‌هاي تيموري، جلالي، يوسفي، يعقوبي، يحيايي و رسولي وجود دارد.
وجود قبرستان هاي طايفه‌اي وسيع در گوشه و كنار شهر و اطراف، نشان از وجود جمعيت هاي گوناگون در گذشته دور دارد. قبرستان ها از اين جهت طايفه‌اي خوانده اند كه هر تيره و هر خانواده بزرگ و گسترده براي خود گورستاني دارد.
نژاد مردم شهر تايباد ايراني است و به علت نزديكي به شمال شرق ايران تحت تأثير اين دو منطقه قرار گرفته است. زبان مردم شهر تايباد فارسي است و به گويش بيرجندي صحبت مي نمايند.
مردم شهر تايباد مسلمان و اكثريت آن ها اهل تسنن و حنفي مذهب مي باشند. از جمله خصوصيات اعتقادي آن ها، پايبندي به اعتقادات مذهبي و فرامين ديني مي‌باشد.
وجود مدرسه علميه در شهر و طلاب علم كه كار بحث و تحقيق و تفسير و فقه حنفي را دنبال مي كنند در استحكام اعتقادات ديني و اسلامي مؤثر مي‌باشد. از مساجد قديمي شهر كه قدمت تاريخي دارند در ايام و مناسبت هاي مذهبي جهت اجراي مراسم مذهبي استفاده مي‌شود.