ديباج يکي از شهرهاي شهرستان دامغان در استان سمنان است. اين شهر در 55 کيلومتري شمال شهر دامغان جاي دارد.
ديباج خود شامل روستاهاي قلعه، ورزن و زردوان است. پيشتر آنرا چهارده ويا چهارده رودبار ميخواندند. هرچند هنوز اين نام بين مردم محلي رايج است اما از سال 1375 بصورت رسمي اين منطقه به شهر تبديل شد و اکنون داراي شهرداري است.
اين شهر همچنين مرکز دهستان رودبار در بخش مرکزي شهرستان دامغان نيز محسوب مي‌شود. آب و هواي ديباج، در زمستان سرد و در تابستان معتدل است.
نامگذاري
چهارده قبلا از چهار روستاي کوچک‌تر تشکيل مي‌شد. علاوه بر سه روستايي که در بالا نام برده شد، روستا يا ده چهارم امين آباد نام داشت که اکنون خراب ده ناميده مي‌شود و هر سال در هشتم محرم مردم به يادبود مردگان اين ده در آنجا گرد مي‌آيند. بنا به گفته مردم محلي اين ده در گذشته بر اثر حمله سپاهيان يا بلاياي زميني ويران شده‌است. امروزه اندکي بناي مخروبه در محل اين ده ديده مي‌شود.
نام جديد اين شهر از امامزاده‌اي به همين نام در اين مکان اقتباس شده‌است. مقبره منسوب به محمد پسر امام جعفر صادق امام ششم شيعيان دوازده امامي که ملقب به امامزاده محمد ديباج است در محله قلعه در جنوب غربي شهر واقع شده‌است.
مردم و زبان
جمعيت اين شهر بر طبق سرشماري سال 1385، برابر با 2,512 نفر بوده است. اغلب مردان براي کار به دامغان، سمنان ويا گرگان مهاجرت مي‌کنند.
نزديک به همه مردم اين شهر مسلمان و شيعه دوازده امامي هستند. زبانشان نزديک به مازندراني است.
محصولات کشاورزي و دامپروري
اين شهر به خاطر آب و هواي کوهستاني، مستعد پرورش محصولات باغي و دامپروري است. مانند شهميرزاد سمنان، در اينجا هم گردو از عمده ميوه‌هاي باغي، در کنار گيلاس، انگور، آلبالو، زردآلو و سيب مي‌باشد. درکنار اينها، سيب زميني و گندم دو محصول عمده کشاورزي واين ناحيه‌است. آب کشاورزي و آشاميدني از چشمه‌هاي مختلف طبيعي که در اطراف شهر هستند تهيه مي‌شود.
محصولات دامي
شهر ديباج داراي سه هزار هکتار مرتع و بيست هزار راس گوسفند و بز مي‌باشد که در سه نوع مرتع تاليف مي‌کنند. 1-مراتع زمستانه در اطراف ديباج 2-مراتع ميانبد در منطقه کشت و دشت 3- مراتع ييلاقي (سربند-چهار گنبدان-سنگ بن –لار کوه وزندان و پلاش)که حدود 30% مردم از راه پرورش گوسفندان داشتي امرار معاش مي‌کنند البته اين درصد در قديم 80% بوده است با توجه به خشکسالي هاي اخيروفقير شدن مرتع اکثر دامداران بزرگ دامهاي خود را فروخته اند . در اواخر فروردين ماه گوسفندان از اطراف ديباج به مراتع ميا نبد رفته که در اواسط ارديبهشت ماه به بنه (خيل ) مي‌روند و کار دوشيدن شروع مي‌شود.