اِقْباليّه شهري است در بخش مرکزي شهرستان قزوين استان قزوين ايران.
اين شهر قبلا به سلطانآباد بعدها به اسلامآباد معروف شد واکنون اين شهر را با نام اقباليه ميشناسند. اين شهر که جمعيتي حدود 60هزار نفر را دارا ميباشد يکي از شهرهاي قديمي استان قزوين ميباشد. مردم اين شهر اکثرا به شغل کشاورزي و خدماتي مشغول ميباشند و بيشتر جمعيت اين شهر راافراد غير بومي تشکيل ميدهد.
اقباليه شهري کوچک است که در 36 و 14 عرض شمالي و 49 و 55 طول شرقي واقع شدهاست و حدود 47/3 کيلومتر مربع وسعت دارد. اقباليه داراي موقعيتي دشتي است و در دهستان اقبال غربي از بخش مرکزي شهرستان قزوين و 10 کيلومتري جنوب غربي شهر قزوين، بر سر راه اصلي اين شهر به همدان و زنجان قرار دارد.
اهالي اقباليه شيعي مذهب و زبان رايج آنان فارسي و ترکي است.
پيشينه و اقتصاد
اين شهر که يکي از شهرهاي 12 گانه استان قزوين بهشمار ميرود پيش از اين سلطانآباد خوانده ميشد که از 1370ش با نام اقباليه به صورت شهر درآمد. جمعيت سلطانآباد در اواخر دهه 1320ش، 1270 نفر بود، اما جمعيت اقباليه مطابق آخرين سرشماري (1375ش)، به 31469 نفر (154، 6خانوار) رسيدهاست (سرشماري، 1375ش، هفتاد و شش) که 4/6? از کل جمعيت شهري شهرستان قزوين را تشکيل ميدهد.
فعاليت اقتصادي ساکنان اين شهر تا يک دهه پيش عمدتاً و به ترتيب اهميت عبارت بود از کشاورزي، باغداري و دامداري. زمينهاي کشاورزي اين محل برابر 207، 1هکتار بود که حدود 61? آن (736 هکتار) آبي و مابقي به صورت ديم بود. محصولات عمده کشاورزي عبارت بود از گندم (384 هکتار)، جو (192 هکتار)، چغندرقند (24 هکتار)، نباتات علوفهاي (48 هکتار)، حبوبات (29 هکتار) و سيبزميني (24 هکتار). سيب و انگور از ديگر محصولات اين آبادي بود. اين آبادي در 1367ش داراي 454 خانوار بهرهبردار کشاورزي بود که از يک رشته قنات و 7 چاه عميق به عمق متوسط 100 متر استفاده ميکردند. امروزه بخش قابل توجهي از اهالي اقباليه در فعاليتهاي صنعتي و خدماتي شرکت دارند.
در اين شهر تپهاي تاريخي وجود دارد که سفالهاي يافت شده در آن را به حدود سده 8 تا 10ق نسبت دادهاند. اقباليه داراي کاروانسراي متروکي است، به شکل 4 گوش که در هر گوشة آن طاقنمايي وجود دارد و نهايتاً طرح بنا به صورت 8 ضلعي جلوه ميکند. اين شهر ضمناً داراي قلعه خرابهاي است که در کنار کاروانسراي محل واقع است. اقباليه داراي 4 پارک عمومي جمعاً به مساحت 12 هزار متر مربع است.