سلماس يکي از شهرهاي استان آذربايجان غربي است. اين شهر مرکز شهرستان سلماس است. اين شهر در زمان دودمان پهلوي «شاپور» ناميده ميشد.
پيشينه تاريخي
از ديدگاه تاريخي، ديرينگي اين شهر به دوران اورارتويي (هزاره پيش از ميلاد) باز ميگردد. سلماس پايتخت دوم حکومت اورارتوييان بود که نام باستاني آن اولهو (=اولخو) بود. در سال 1309 خورشيدي زمينلرزهاي به مقياس 7 ريشتر اين شهر را که ديلمقان ناميده ميشد ويران ميکند. شهر جديد سلماس در کنار ويرانههاي ديلمقان، با اصول شهرسازي مدرن، و با ايمني بالايي (نقشه خيابان کشي شطرنجي) دوباره بنا ميشود و نام شاپور به خود ميگيرد. پس از انقلاب نام اين شهر به سلماس برگشت پيدا ميکند.
تاريخ سياسي
اين شهر در دوران مشروطه يکي از مراکز اصلي فعاليت مشروطه خواهان بودهاست و شخصيتهايي چون حيدر خان عمواوغلي(کمونيست) طراح اقدامات راهگشا درانقلاب مشروطيت در تهران و تبريز ازجمله طراح ترورهاي امين السلطان و محمدعلي شاه و شجاع الدوله مراغهاي، سعيد سلماسي و... از مشروطه خواهان بنام کشور از اين شهرستان بودند. سلماسي ها از ديرباز نقش عمدهاي در تحولات کشور داشتهاند، سلماس يکي از معدود شهرهاي آذربايجان بود که همه ساکنان آن مشروطيت را قبول داشته و شهيداني همچون حيدرخان عمواوغلي(کمونيست) و سعيد سلماسي از پيشتازان جنبش مشروطه ايران بودهاند.
اقتصاد شهر
سلماس شهر باغات سيب است و سيب گلعذان آن يکي از مرغوبترين سيبهاي جهان در نوع خود ميباشد و نيز سلماس يکي از قطبهاي توليد عسل طبيعي در کشور بوده و گردوي ايسيسو نيز خالي از لطف نيست. قريه سوره در قسمت غربي شهرستان سلماس نيز داراي باغات سيب است و در اقتصاد اين شهر موثر بودهاست. شغل اکثريت ساکنان سلماس باغداري، تجارت، ايجاد صنايع تبديلي و توليدي، مشاغل اداري، کشوري و لشکري است. از طرف ديگر هويچ از محصولات عمده سلماس است که در روستاي صدقيان به فراواني توليد ميشود.
جاذبههاي گردشگري
مهمترين جاذبههاي گردشگري شهرستان سلماس؛ساحل تفريحي و گردشي درياچه اروميه
آبشار خورخورا
کليساهاي هفتوان
خسروا
قلعه چهريق
قلعه قارنيياريق
آب گرم ايسيسو
سنک نگاره خانتختي
تپه اهرنجان که قدمت نه هزار ساله دارد
قلعه کوراوغلو هدر
تپه مغانجوق