جغرافياي سياسي
جيرنده مرکز بخش عمارلو، شهرستان رودبار، استان گيلان شناخته مي‌شود. روستاي کوچک آينه‌ده (در لهجه محلي: آيينَه ديه) نيز زيرمجموعه شهر جيرنده است. همچنين يکي از دو دهستان بخش عمارلو نيز جيرنده ناميده مي‌شود.
جغرافياي طبيعي
شهري کوهستاني با آب و هواي معتدل کوهستاني است. در ارتفاع بيش از 1,800 متري از سطح آب هاي آزاد واقع است. همواره باد ملايمي در اين شهر وَزان است. از شمال به جنگل هاي راش و از غرب به جنگل هاي کاج و از جنوب به باغستان هاي زيبا مشرف مي‌شود.
جغرافياي کشاورزي
امروزه در توليد فراورده‌هاي باغي سردسيري حرف اول را مي‌زند.
گردو – آغوز: در گويش محلي
فندق
انگور
زردآلو
آلو
آلبالو
گيلاس
سيب
جغرافياي انساني
جيرنده را داراي قدمتي طولاني دانسته اند. مردم آن از تبار آريايي هستند. با ترکيبي از اقوام زير:
تات شامل: جلالي ها و مقدادي ها
کرد کورمانجي عمارلو شامل: ولي خاني ها، خياطي ها ، احمدپورها،محمد خاني ها
ولي خاني ها شامل خانواده‌هاي زير مي‌شود:
زند
زندي
مهرابي
امير مهرابي
مهرابيان
نوروز خاني
آدينه خاني
انجمن
جغرافياي شهري
محلات شهر جيرنده عبارت‌اند از:
خياطيه محله
نوروزخانيه محله
محمدخانيه محله
آيينه ديه
ميانه کوشک
تَکيَّه
اماکن زيارتي شهر جيرنده عبارت اند از:
شاهزاده عسگر
بيب زَنِ خاتون
امامزاده محمد
رود جيرنده:
رودخان
جغرافياي مذهبي
تا مدت ها پس از ورود اسلام به ايران به دليل کو هستاني بودن همچونان کيش باستاني خود، مهرپرستي را پاس مي‌داشتند.آتش نزد ايشان از احترام ويژه‌اي برخوردار بوده است و براي پاسداري از آتش جايگاه‌هاي آتشي با نام کوله سر در چند نقطه شهر برپا بوده است که امروزه آثاري از آن برپاست. کوله سر ها تا پيش از برپايي سلسله پهلوي کاربري پخش آتش براي منطقه عمارلو بر عهده داشته است.
نام جيرنده
جيرنده يا با تلفظ اصيل محلي جيرينديه واژه‌اي است مرکب از:
جير(به معني زير در برابر جوئَر به معني بالا) + اين (پسوند نسبت همانند زيرين و پايين و ...) + ديه (به معني دِه که تلفظ پارسي باستان اين واژه است) = يعني دهِ پايين و يا کوه پايه اي.