آلاشْت يکي از شهرهاي شهرستان سوادکوه در استان مازندران ميباشد. نام آلاشت در زبان محلي به معني آشيانه عقاب است. وجه تسميه آن نيز احتمالاً وجود عقابهاي فراوان در کوههاي بلند اين منطقه است.
جغرافياي انساني:
مطابق با سرشماري نفوس و مسکن سال 1385، آلاشت داراي 287 خانوار و جمعيتي معادل 976 نفر ميباشد که 478 نفر مرد و 498 نفر زن ميباشند. جمعيت باسواد شهر کلاً 744 نفر ميباشد که شامل 390 نفر مرد و 354 نفر زن ميشود. در اين شهر کلاً 173 نفر بيسواد ميباشند. آلاشت از چند محله تشکيل شده و نام خانوادگي بيشتر اهالي، پسوند همان محله را نيز دارد. يکي از سرگرميهاي سالخوردگان آلاشت، جمع آوري گياهان دارويي در فصل بهار است.
وضعيت جغرافيايي:
آلاشت در ارتفاع 1900 متري سطح دريا قرار گرفته است، دامنه دماي اين شهر بين 7.5 تا 10 درجه سانتيگراد ميباشد و ميانگين بارندگي سالانه آن بين 500 تا 700 ميليليتر ميباشد. آلاشت داراي حيات وحش حفاظت شده است که ميتواند درختان سياه ريشه مانند گردو، فندوق و گيلاس را در خود پرورش دهد.
معماري آلاشت:
کوچههاي بسيار باريک که فقط دونفر ميتوانند از کنار هم عبور کنند از خصوصيات آلاشت است. خانهها عموماً خشتي و سقف ها تخته پوشند. اغلب کوچهها سنگفرش شده اند. آب آشاميدني آلاشت از چشمهاي به نام «هرى خامه» تامين ميشود که به اعتقاد اهالي خاصيت دارويي دارد.
اهميت تاريخي:
آلاشت به دليل موقعيت جغرافيايي خود، کمتر مورد توجه فاتحين ايران بوده است.