شهر سورک در ناحیه جنگلی و در مجاورت جاده ارتباطی اصلی قرار گرفته است که با مرکز استان، شهرستان ساری حدودا 10 کیلومتر فاصله دارد و با موقعیت جغرافیایی 53 درجه و 13 دقیقه طول جغرافیایی و 13 36 درجه و 36 دقیقه عرض جغرافیایی در قسمت شرقی شهرستان ساری قرار دارد.بر اساس آمار جمعیتی(تا پایان سال 89)شهر سورک 9328نفر جمعیت داشته است.از نظر تقسیمات در مرکز شهرستان میاندرود قرار گرفته و قبل از تبدیل آن بعنوان نقطه شهری مرکز این بخش بوده است.بخش میاندرود از دو دهستان میاندرود بزرگ و کوهدشت و 52 پارچه آبادی با تعداد 56983 نفر جمعیت تشکیل شده است.در ناحیه جنوبی سورک و در حد فاصل کوهدشت یک گسل سراسری با امتداد شمال شرقی -جنوب غربی وجود دارد که ناحیه دشت را پایین انداخته است.
در خصوص وجه تسميه سورك نيز بايد گفت كه اهالي اين شهر در روز عاشورا عزاداران حسيني را كه از اقصي نقاط استان جهت انجام مراسم عزاداري به اين روستا مي آمدند كليه اهالي آن در منازل خود غذا تهيه كرده و از عزاداران جهت صرف نهار دعوت به عمل مي آوردند كه اين كار به مرور به سور معروف شد و سورك به معني روستايي كه سور مي دهد شناخته شد. اين روش پسنديده هنوز هم هر ساله ادامه دارد به طوري كه در سالهاي اخير در روز عاشورا اهالي محل به جمعيتي در حدود 50 تا 70 هزار نفر نهار مي دهند.
منطقه اي كه سورك در آن واقع شده است، در زمان هاي مختلف دستخوش حملات اقوام مختلف گرديد و در هزاره هاي قبل از ميلاد نيز مسكوني بوده است. اين منطقه در دوره قبل از اسلام به دست قوم سكاها ويران شد و سپس با روي كار آمدن پادشاه بعدي آباد گرديد. حكومت اسپهبدان در مازندران، رونق دوباره اي به اين منطقه كه در مركز مازندران قرار داشته است بخشيد. اين عامل باعث رونق شهر و آبادي هاي استان گرديد.
نام قبلي سورك، ماه پروين بود و مكان سابق آن اطراف چهار راه آزادي( سه راه اسلام آباد) به سمت كوره آجر فشاري بياني و تپه هاي منتهي به روستاي اسرم بود كه به گفته ريش سفيدان و پيران بر اثر زلزله و وقوع يكسري پيش آمد هاي ديگر مردم آرام آرام به جايگاه فعلي كوچ كرده و سكني اختيار نمودند. سورك از چندين قبيله و طايفه به نام هاي قادي، استرآبادي، اسبو، اشكارگر و غيره تشكيل شده است. قديمي ترين طايفه اي كه به سورك كوچ كرده و آنجا را محل سكني قرار داده است طايفه استر آبادي مي باشدكه از حوالي گرگان و گنبد به اينجا مهاجرت نموده اند. در سفرنامه كنت دو گوبينو سياح و سفير دولت فرانسه در دربار پادشاه قاجار از سورك نام برده شده است. ديگر اينكه محمد علي شاه هنگام فرار به سمت كشور روسيه بعد از شكست از مشروطه خواهان شب را در روستاي ذغال چال به سر برده و صبحانه را در روستاي سورك صرف كردند. در كتاب از آستارا تا استرآباد نيز نامي از سورك برده شده است. مهم ترين عامل پيشرفت و گسترش سورك عامل مهاجرپذيري آن بوده است. اكنون خانوار هاي زيادي از روستاهاي مناطق كوهستاني و جنگلي به سورك مهاجرت كرده و سكني گزيده اند. علت مهاجرت پذيري هم در عواملي چند از جمله سعه صدر داشتن مردم سورك، وجود كارخانه نكاچوب، كارخانه تخته سه لايي شهيد رجايي،ا مكانات آموزشي و بهداشتي - درماني، زمين هاي مستعد براي كشاورزي و ديگر امكانات رفاهي مي باشد.
به طور كلي علت وجودي شهر سورك را مي توان در موارد زير خلاصه كرد:
موقعيت مركزي سورك در منطقه روستايي موجود.
دور بودن مراكز شهري ديگر مانند ساري و نكا از دسترس روستاهاي اين قسمت و مشكلات ارتباطي آنها با شهر هاي يادشده.
عبور راه ارتباطي رشت-گرگان از كنار شهر سورك.
سرمايه گذاري مستقيم بخش دولتي و به تبعيت آن تشويق بخش خصوصي براي احداث واحدهاي صنعتي كارخانه اي در اطراف سورك مانند كارخانه نكاچوب و چوب تخته سه لايي شهيد رجايي و مانند اينها.
تعيين سورك به عنوان مركز دهستان و بخش كه اين امر موقعيت سورك را به عنوان يك مركز اداري-خدماتي براي روستاهاي اطراف تقويت كرد و به سهم خود در توسعه شهر موثر واقع شد. علاوه بر موارد مذكور، موقعيت جغرافيايي ممتاز شهر سورك نيز در رشد و گسترش آن بي تاثير نبوده است.