کِلاردَشت ناحيه‌اي در استان مازندران و از توابع شهرستان چالوس است. 170 کيلومتر با تهران فاصله دارد. مرکز کلاردشت حسن‌کيف است.
اين ناحيه از جنوب به قله تخت سليمان تا حدود گردنه کندوان و از شمال به درياي خزر و شهر تنکابن، از شرق به چالوس، نوشهر و کجور و از غرب به قزوين و الموت محدود است.
از آثاري که در ناحيه کلاردشت و تپه‌هاي اطراف آن کشف شده معلوم مي‌شود که قسمتي از اين منطقه در ادوار باستاني، آباد و داراي ساکنيني بوده‌است
کلاردشت داراي آب و هوائي معتدل است. وجود رشته کوههاي البرز در کناره‌هاي درياي خزر موجب متوقف شدن رطوبت در دامنه‌هاي آن گرديده و سبب بارش باران فراوان در اين ناحيه از شمال کشور مي‌شود. بخشي از اين بارندگي‌ها در ارتفاعات کلاردشت منجر به بارش برف مي‌شود و به همين دليل است که هواي کلاردشت در مقايسه با ديگر مناطق استان مازندران بسيار خنک‌تر و مطبوع‌تر است. جنگل‌هاي انبوه و سرسبز، رودخانه سردآبرود، کوههاي علم کوه و تخت سليمان در بخش غربي، جنگل‌هاي عباس آباد در بخش شمالي، جنگل‌هاي بخش جنوبي، کوههاي کم ارتفاع و روستاهاي دامنه اين کوه‌ها در بخش شرقي، از ديگر مشخصه‌هاي اين منطقه‌است.
جمعيت کل کلاردشت با احتساب مرزن آباد و روستاهاي اطرافش در فصل سرما کمتر از 40000 نفر است، در حاليکه با آغاز فصل بهار و آمدن مسافران از مرز 120000 نفر نيز ميگذرد.
کلاردشتي‌ها زبانشان، کردي، گيلکي، لکي و يا فارسي است.
از شاعران، ابوذر فقيه ملک مرزبان که اشعاري در توصيف کلاردشت سروده‌است مي‌توان نام برد.