سامان يکي از شهرهاي استان چهارمحال و بختياري ايران است. شهر سامان در حاشيه دامنه کوه شيراز قرار دارد. بر اساس آمار سال 1385 جمعيت سامان برابر با 14,777 نفر بوده است.
اقتصاد و صنعت گردشگري
که يکي از مهمترين قطبهاي کشاورزي استان چهارمحال و بختياري محسوب ميشود.به دليل قرار گرفتن در حاشيه زاينده رود از بهترين وزيباترين مناطق گردشي ايران بشمار ميآيد. مجتمع فرهنگي تفريحي پل زمانخان و باغهاي اطرافش، مجموعه کاخ پيشين فرح ديبا که اکنون به هتل تبديل شده، کازينو که به وزارت ارشاد واگذار شده و طرح درياچه مصنوعي که در مسير رودخانه زاينده رود درنظر گرفته شدهاست، آينده خوبي را از نظر گردشگري براي اين شهر نويد ميدهند. طرح ساخت مجموعهاي از خانههاي ويلايي نيز در دست تهيهاست.
زبان و ادبيات
زبان مردم شهر و روستاهاي پيرامون سامان اکثرا" ترکي است و گويا از نسل ترکان قشقايي مهاجر به بختياري ميباشند.
اهالي سامان در محيط اداري و مدرسه به فارسي سخن ميگويند، اما در خانه و کوي و برزن غالبا" با هم به لهجه ترکي قشقائي حرف ميزنند. بخاطر همين اکثر شاعران آن ديار به غير از فارسي به لهجه ترکي قشقائي وگاها"بختياري نيز شعر ميسرايند.
سامان يک منطقه شعرخيز است. سامان زادگاه شاعراني چون عمان ساماني و دهقان ساماني ميباشدکه درايلات بختياري ميزيستهاست. از شاعران ديگر ميتوان به «قطره ساماني»، «نيسان ساماني»، «قلزم» و ... نام برد.