فَرُّخ‌شَهر يکي از شهرهاي استان چهارمحال و بختياري است که در مسير راه شهرکرد-اصفهان قرار دارد. وسومين شهر استان از لحاظ جمعيتي مي‌باشد.
مردم اين شهر به زبان فارسي صحبت مي‌کنند و آصف قهفرخي از شاعران نامدار آنجا است.
نام قديم آن قهفرخ بوده‌است. قهفرخ برگرفته از گردنه‌اي به نام رخ در حوالي اين شهر است که بعدها به فرخشهر تغيير نام يافت.
قالي و قاليچه‌هاي بختياري فرخشهر مشهورند.
اماکن تاريخي شهر
اين شهر داراي چند مکان تاريخي مي‌باشد که مي‌توان از ان نمونه قلعه عاکسير و حمام صالحي وعصار از محله‌هاي تاريخي آن مي‌توان محله زير طاقي را نام برد. محله‌اي به نام ميدان گاه در مرکز اين شهر وجود دارد، که از يک طرف به مسجد جامع فرخشهر واز طرف ديگر به ميدان اصلي (شهدا) راه دارد.
همچنين مي‌توان از شاعران اين شهر آصف را نام برد و از محله‌هاي اين شهر مي‌توان محله مير نصير و آقا مير طاهر را نام برد با فرخ شهر بيشتر آشنا شويم سرزمين چهارمحال وبختياري که فرخ شهر در آن واقع شده يکي ازقديمي ترين نواحي دربردارنده ماواهاي انساني است چنانچه تپه‌ها ي باستاني متعددي در آن پيداشده‌است که پيشينه سکونت وزندگي انسان را دراين منطقه به قبل از ميلادمسيح (ع) مي‌رساند بي شک فرخ شهر که همواره يکي از آبادترين وپررونق ترين نواحي چهارمحال وبختياري بوده‌است نيز قدمت زيادي دارد وشواهد متعددي مويد اين ادعاست ابتدا فرخ شهر درکنارراهدارخانه‌اي در دامنه کوه (رخ)که از موقعيتي راهبردي برخوردار بود ودر کنارجاده‌اي که از طرف (گابه)يا (گبيانه)(اصفهان کنوني)به دشت (سوزيان)(خوزستان کنوني)امتداد مي‌يافت.بنا شد هنوز در دامنه شرقي کوه رخ آثاري از سه جاده در آن زمان وجود دارد.که بناي اوليه آنها از دوره ايلامي هاست.همچنين سکه‌هاي متعلق به دوران پيش از اسلام که به طور پراکنده واتفاقي در اين منطقه يافت شده، حکايت از قدمت اين شهر به دوران پيش از اسلام دارد.دوران پيشين سکنه اين منطقه که از راه کشاورزي ودامپروري گذران زندگي مي‌کرده‌اند در آبادي‌هاي کوچکي که مهمترين آنان (بنه)، (دهک)، (زردي‌ها)و(رباط)است ساکن بودند.همچنين قلعه‌هاي جداگانه وکم جمعيتي درکنارباغ هاومزارع وجودداشت که ازمهمترين آنها دوقلعه (بلوردي خان) وا(نصير)را مي‌توان نام برد.قلعه بلوردي خان براثر حمله گروهي از راهزنان يا شايد حکومت‌هاي محلي از بين رفت وچون مورد هجوم وغارت قرارگرفت به نام (قلعه غارت)مشهور شد وتپه‌هاي محل آن نيز هم اکنون تپه‌هاي (قلعه غارک) نام دارند.قلعه انصير درمحله ((ميرنصير)واقع بوده که شايد بتوان گفت نقطه مرکزي وکانون اوليه فرخ شهر بوده‌است وجود قبورقديمي درمزرعه بنه واقع در شرق فرخ شهر ونيز در دامنه کوه رباط، مجاور آب رباط وجود قبرستانهاي قديمي درمزرعه دهک درجنوب اين شهر که در گسترش زمين‌هاي تسطيح ومحوشده‌اند حاکي از اين است که اهالي دراين منطقه ساکن بوده‌اند.پراکندگي محل سکونت با تغيير مکرر آن درطي قرون گذشته اين مساله را اثبات مي‌کند.به نظر مي‌رسد علت ازبين رفتن آبادي‌هاي کوچک، علت از بين رفتن آبادي‌هاي کوچک، عدم امنيت بوده‌است که به مرور زمان باعث تمرکز ساکنان آنها در يک نقطه گرديده‌است. قهفرخ نام پيشين فرخ شهر در سال 1349به پيشنهاد جمعي از اهالي واهتمام شهردار وقت به فرخ شهر تغيير يافت.در وجه تسميه قهفرخ چنين استدلال مي‌شود که قهفرخ معرب واژه (که فرخ)مخفف (کوه فرخ)به مرور زمان ودر اصطلاح عاميانه به (که فرخ) وبه دليل تاثيرزبان عربي دراين منطقه به ((قهفرخ)) تبديل شد ابن بطوطه جهانگرد مسلمان مغربي در توصيف خط سير سياحتي خوداز شوشتر ومالمير به سوي اصفهان به منزلگاهي به نام (کريوه الرخ)اشاره مي‌کند که آخرين منطقه تحت حکومت اتابکان لر به حساب مي‌آمده ووي پس از آن به مناطق وابسته به اصفهان رفته‌است.بعضي‌ها نيز کلمه قعفرخ را برگرفته از کلمه قفارخ به معناي پشت کوه رخ مي‌دانند. فرخ شهر در شمال شرقي استان چهارمحال وبختياري در قسمت شرقي رشته کوه‌هاي زاکرس ودرارتفاع 2040متري از سطح دريا واقع شده‌است اين شهر در 10کيلومتري شهرکرد و90کيلومتري شهراصفهان قرار دارد. فرخ شهر به سبب موقعيت جغرافيايي وناهمواري‌هاي اقليمي کوهستاني، زمستان‌هاي سرد وتابستان‌هاي نسبتاًمعتدل دارد دراين منطقه براثر بارش‌هاي زمستاني چشمه سارها وقنات‌هاي فراواني وجود دارد که مهمترين آنها عبارتنداز: چشمه دريژنو، قنات بروي، قنات نو، قنات گلستان و....................ودرکوه‌هاي پيرامون فرخ شهر گياهان داروئي ازجمله: آويشن، اکليل، اسپند، برمه، بادرنجبويه، بابونه، پرسياوش، پونه، پشمک تاج، تاج ريزي، ترشک، تره کوهي، ثعلب، چالمه، خارشتر، ختمي، زول، خاکشير، رازيانه، ريواس، زنبق خودرو، سنبل الطيب، شنگ، شيرين بيان، فرفيون، قدومه، کنگر، گاوزبان، گون، گل آروانه، مچه، و.....مي رويد.