بندر کنگ واطراف آن جزو حومه بندر لنگه به شمار مي‌آيد، در کنگ مساجد متعددي و مغازه‌هاي گوناگوني وجود دارد، بيشتر اهل کنگ از پيروان امام شافعي هستند، و به زبان فارسي تکلم مي‌کنند، اما نوشته‌هاي آنها به زبان عربي است و نامه‌ها و سندها را به زبان عربي تدوين مي‌نمايند.
بندر کنگ داراي تأسيسات برق، لوله کشي، بانک، مسجد، آب انبار (برکه) دبستان، راهنمايي دخترانه و دبيرستان پسرانه‌است.
حومه: منطقه‌اي گسترده‌اي است از توابع بخش مرکزي شهرستان بندر لنگه در استان هرمزگان واقع در جنوب ايران. مرکز حومه بندر کنگ است، بندر نقطه‌اي است در کرانه دريا که کشتيها در کنار آن پهلو مي‌گيرند و يا لنگر مي‌اندازند تا در آنجا بارگيري و يا بار خود را تخليه نمايند.
تاريخچه کنگ
در زمان قديم شهر کنگ يکي از مراکز مهم دولت پرتغال بوده، در زماني که برتغاليها تسلط بر خليج فارس و منطقه داشته‌اند، لنگرگاهي در کنگ ساخته بودند که کشتيهاي بزرگ خودرا در آن لنگر مي‌کردند، همچنين قلعه بزرگي ساخته بودند که مقر حکم آنها بود، آثار اين قلعه در کنار دريا باقي مانده‌است، وقتي که آب دريا مَد مي‌يابد آب اطراف بقاياي اين قلعه را فرا مي‌گيرد، اما وقتي که آب دريا جزر است قسمتي بزرگي از قلعه نمايان مي‌شود، اين قلعه در پيش مردم کنگ به قلعه پرتغاليها معروف است.
جمعيت
جمعيت شهر کنگ طبق سرشماري عمومي نفوس و مسکن در سال 1385 ، برابر با 14894 نفر بوده‌است.
راه قلعه لشتان
روايت است که از قلعه پرتغاليها تا قلعه لشتان که بر فراز کوه‌هاي بار چاه واقع است راهي زير زميني که قسمتي از اين راه مانند تونل ساخته بودند و از کنگ به قلعه لشتان مي‌رفتند، مخصوصاً در ايام جنگ و شور وآشوب، از اين راه نيز ذخيره ومهمات براي کساني که در قلعه لشتان سنگر گرفته بودند مي‌رساندند.
ملاحان کنگ
در دوران قديم در بندر کنگ 30 کشتي بزرگ وجود داشته که به سرپرستي ملاحان برجسته کنگي به وسيله آنها سفرهاي دريايي دراز به سوي هند، آفريقا، بصره، ممباسا، و محمره سفر مي‌کردند، وکالاهاي تجارتي مانند: خرما، الورد، المستکي، جوز، و لوز، سجاده، به هند و آفريقا و ممباسا مي‌بردند، واز آنجا چوب و چايي و پارچه به بندر کنگ مي‌آوردند.
گاهي اين کشتيها در منطقه‌اي بنام «کوران» در راس جزيره قشم لنگر مي‌انداختند وبعد از مدتي توقف واستراحت به سفر خودشان ادامه مي‌دادند، وگاهي هم براي تعمير کشتيهاي خود به آنجا مي‌رفتند.
برکه دريا دولت
در بيرون از شهر کنگ از سمت شمال يک آب انبار (برکه) بسيار بزرگي وجود دارد که آن را برکه دريا دولت مي‌گويند، به خاطر بزرگي غير قابل تصور اين برکه «دريا دولت» ناميده شده‌است، به خاطر وسعت اين برکه فقط نيم سقف دارد و سقفش کامل نيست مانند ساير برکه‌ها که سقف کامل دارند. خانه‌هاي قديمي کنگ از سنگ و گچ ساخته شده‌است و در بالاي آنها بادگير وجود دارد، مخصوصاً خانه‌هاي تجارتها که در آن دوران در بندر کنگ زندگي مي‌کردند.