یکی از شهرهای استان در ۲۲۰ کیلومتری شمال شرقی یزد است. بیشتر مردم آن به کشاورزی و دامپروری مشغول بوده و دین مردم اسلام (شیعه) می‌باشد. از محصولات کشاورزی این منطقه می‌توان به گندم, جو, زیره, پسته, انگور, انار و اخیرا زعفران با کیفیت بالا نام برد. مقبره عالم بزرگ اسلامی ملا عبدالله بهابادی در این شهر قرار دارد. شهر بهاباد قدمتی دیرینه دارد که در تاریخ نقل شده‌است که در زمان مغول‌ها این شهر به کلی نابود شده‌است.و دوباره بازسازی شده‌است.این شهر یکی از شهرهای کویری ایران است که در حاشیه دشت لوت واقع شده‌است ولی با این حال شهری سرسبز است و در بارندگی آن نسبتاً زیاد است. در قدیم انگور بهاباد بسیار معروف بوده‌است ولی اکنون بیشتر باغات این منطقه مربوط به پسته‌است. نام قدیم این شهر تالی بوده‌است و دارای آبهای زیرزمینی فراوان می‌باشد که مقدار زیادی از آن به معدن چادرملو می‌رود که سبب پایین آمدن سطح آب و در نتیجه تلخ شدن آن شده‌است. بنابر اسناد اتاریخی محدوده معدن چادرملو همواره متعلق به این بخش بوده‌است که به دلیل اعمال نفوذ تنی چند به شهرستان اردکان پیوسته‌است. گویش محلی مردم این منطقه بیشتر به گویش مردم استان کرمان نزدیک می‌باشد. به عنوان مثال به آخر کلمات خود حرف «او» اضافه می‌کنند مانند اینو به جای این و کوچکو به جای کوچک. از غذای محلی این شهر می‌توان نون کوتو را نام برد. احمدآباد، کویجان و بنستان، آسفیچ از روستاهای مهم این منطقه‌است. در روستاهای اطراف این شهر به دلیل سردی آب و هوا گردو و بادام پرورش داده می‌شود.
وجه تسميه :
بهاباد از دو واژه به و آباد تشكيل شده كه واژه به با تلفظ فتح به معني تحسين و با تلفظ كسر به معني خوب و نيكي و بهتر مي شود كه در اين صورت كلمه بهاباد به معني بهترين آبادي مي باشد . البته شايد نام قبلي آن غير از اين بوده و به علت ويراني آن و ساختن آبادي جديد به بهاباد تغيير نام يافته كه به معني بهتر از آبادي قبلي معني مي شود.
چگونگي پيدايش و قدمت تاريخي :
شهر بهاباد داراي سابقه طولاني است ولي به علت موقعيت جغرافيايي بارها در جنگلها و يا توسط عوامل طبيعي به كلي نابود شده است. تا قبل از حمله مغول بر ايران بهاباد شهري آباد بوده و فرقه اسماعيليه در اطراف اين بخش قلعه هاي مستحكمي در ارتباط با قلعه طبس احداث نموده بودند. هلاكوخان براي سركوب اين فرقه به منطقه حمله برده و علاوه بر انهدام قلعه ها شهر را هم با خاك يكسان كرد. آثار خرابه هاي آن هنوز در چند كيلومتري شهر بهاباد فعلي به نام شهرك قرار دارد.
ازحمله مغول تا دوران صفويه در رابطه با اين منطقه اطلاعات دقيقي در دست نيست و مطالب و مدارك تاريخي در مورد اين شهر توسط بعضي نويسندگان و مورخين نوشته شده كه از آن جمله مي توان كتاب امثال جامع جعفري نوشته تراب نائيني, بستان السياحه نوشته شيخ محمود شبستري, پاورقيهاي كتاب حماسه كبير نوشته پاريزي, كتاب تاريخ كرمان نوشته محمد علي خان وزيري, يادگارهاي يزد نوشته ايرج افشار و جامع مفيدي نوشته محمد مستوفي بافقي را نام برد كه از عظمت شهر بهاباد در آنها ذكر شده است. بهاباد در سال 1348 مركز بخش شد و در سال 1362 شهرداري در آن داير گرديد.
آثار و ابنيه تاريخي :
از جمله آثار و ابنيه تاريخي شهر بهاباد مي توان مسجد جامع, مزار شيخ ضياء الدين, مزار ملاعبدالله و برخي آثار ديگر را نام برد. شهر بهاباد داراي ۱۳ مسجد و يك حسينيه بوده و ساختمان 5 مسجد ديگر در حال احداث مي باشد.