این کاروانسرا که از آن به عنوان قصر بهرام یاد می شود یکی از اقامتگاههای میان راهی دوره صفویه است که در دل کویر مرکزی ایران و نزدیک دریاچه نمک قرار دارد.
این قصر در زمان شاه عباس صفوی احداث شده تا به دلیل اینکه مادر شاه عباس در هنگام عزیمت از اصفهان (مرکز حکومت شاه عباس) به فرح آباد ساری زادگاه خود از آن استفاده کند.
شاه عباس به خاطر علاقه ای که به مازندران داشت با ایجاد یک راه میان بر در کویر فاصله اصفهان - فرح آباد را کوتاه کرد و بعدها این راه به راه سنگفرش شاهی موسوم شد.
برای عبور از این مسیر طولانی نیاز به منزلگاهها و کاروانسراهایی بود که شاه با مسافران دیگر بتوانند در آن استراحت کنند و قصر بهرام یکی از کاروانسراها و توقفگاههایی است که به دلیل مشخصات خود یک توقفگاه شاهی بوده است.
قرار گرفتن قصر بهرام در منطقه حفاظت شده پارک ملی کویر جزء مواردی است که جذابیت این کاروانسرا را بیشتر می کند.
محیط زیست منحصر به فرد و ویژه پارک ملی کویر همراه با گونه های نادر جانواران و پرندگان همواره این منطقه را به یکی از جذاب ترین نقاط برای جهانگردان و گردشگران تبدیل کرده است.
در نزدیکی قصر بهران آثار تاریخی دیگری قرار دارد از جمله بقایای حرم خانه، آب انبار و آب راهه سنگی که آب را از هفت کیلومتر دورتر به قصر بهرام می آورده است.
به فاصله دو کیلومتری قصر بهرام، کاروانسرای زیبای دیگر به نام "عین الرشید" وجود دارد.
کاروانسرای قصر بهرام در جنوب گرمسار و شمال شرق دریاچه نمک واقع است این کاروانسرا در سر راه قدیمی و تاریخی کاروانروی کویر اصفهان- کاشان خوار (گرمسار) و خراسان بوده است.
نمای بیرونی این کاروانسرا چهارگوش و دارای چند برج با دو دروازه شمالی و جنوبی است و روکار آن از سنگهای بزرگ آهکی صیقل داده شده سفید رنگ می باشد که از کوههای اطراف آورده شده است .
اطراف این کاروانسرا شش برج بنا شده و در سردر آن یک سنگ بزرگ یکپارچه نصب شده است.
در دو طرف سردر بنا دو اتاق کوچک قرار دارد که به نظر قراوالخانه بوده است و داخل کاروانسرا محوطه بزرگی است که گرداگرد آن 20 اتاق کوچک با یک در بدون روزن با پوشش گچی قرار دارد.
در دو سوی شرق آن یک صحن بزرگ ساده باطاق بلند ضربی و در بدنه غربی تالاری وسیع با شاه نشین و طاقچه های متعدد دور آن دیده می شود و ایوانی در جلو طراحی شده است.