|
روستای تاریخی خورهه در غرب جاده اصلی تهران - اصفهان قرار دارد که در غرب آن آثار باستانی مربوط به دوره سلوکیان مشهود است. این آثار به قرن چهارم و یا سوم قبل از میلاد تعلّق دارد و گویامعبدی بوده است که هم اکنون دو ستون سنگی با ارتفاع ۶ متر از آن باقی مانده است. این اثر تاریخی با ارزش درزمره آثار درجه یک (پنج ستاره) ارزش گذاری شده است. طبق بررسی‌ها و نظر "هرتسفلد" این مکان معبددیونیوس یا خدای شراب است که امروزه نیز تاکستان‌های بسیاری در اطراف آن وجود دارد.
مکان معبد به جلگه جنوبی مشرف است و رودخانه خورهه از نزدیکی آن می‌گذرد. حصار و ستون‌ها، بقایای‌ساختمان بزرگی هستند که شالوده آن احتمالاً در ۲۳ قرن پیش ریخته شده است. نتایج حفاری‌های متعدد درمنطقه تاریخی خورهه نشان می‌دهد که ساختمان خورهه از ساختمان های مربوط بهم تشکیل شده که عبارتند از:
ساختمان اصلی جنوبی مشتمل بر ستون‌ها، اتاق‌ها و صحن حیاط، و ساختمان شمالی که بنای اصلی است‌و اتاق‌ها و راهروهایی دارد و بنای غربی که مشتمل بر تعدادی اتاق و یک سالن‌است.
یک چشمه معدنی با آبدهی بسیار خوب در کنار این اثر تاریخی قرار دارد.
|